Αυτός ο μήνας είναι ένα νέο κεφάλαιο που ξεκινά και μπορείς να το «γράψεις» όπως θες.
Την ώρα που κάποιοι έχουν επιλέξει αυτές τις μέρες για τις καλοκαιρινές τους διακοπές, είναι κι αυτοί οι κλασικοί τύποι «Καλό χειμώνα!», «Τα κεφάλια μέσα!».
Κι είσαι κι εσύ που νιώθεις ένα μικρό πλάκωμα, ένα κόμπο στο στομάχι. Κάτι σε χαλάει, κάτι σε αγχώνει, κάτι δε σε αφήνει να χαρείς.
Και μαζί με όλη αυτή τη μαύρη διάθεση των ειδήσεων η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη.
Ο Σεπτέμβρης φέρνει μαζί του την αίσθηση των «τελευταίων ημερών ξενοιασιάς» και αυτό το «βάρος των μεταβάσεων και των ευθυνών», ιδιαίτερα με το άγχος της έναρξης του σχολείου.
Ναι, αλλάζει η καθημερινότητα. Ξεκινά μια ρουτίνα, αναγκαστικά πιο πειθαρχημένη. Αλλά, αν αλλάξεις μαζί και τον τρόπο που το βλέπεις όλο αυτό, θα δεις ότι θα έρθουν όλες οι αλλαγές πιο ομαλά και πιο ευχάριστα.
1. Προσπάθησε να ”αγκαλιάσεις” τη νέα εποχή. Αντί να φοβάσαι το τέλος του καλοκαιριού, θαύμασε (….)
Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο Huffingtonpost.gr
____________________________________
Ας συνδεθούμε στο Instagram, το Twitter και το Facebook, να γνωριστούμε καλύτερα, να δημιουργήσουμε τη δική μας κοινότητα.
Πες μου στα σχόλια τις προτάσεις σου και άλλα θέματα για τα οποία θα ήθελες να γράψω — ανυπομονώ να τα δω.
Εκτιμώ τόσο πολύ που αφιερώνεις το χρόνο σου και διαβάζεις τα κείμενά μου. Μοιράσου το με τους φίλους και την οικογένειά σου εάν το βρήκες χρήσιμο.
Ίσως σκέφτεσαι «τι δουλειά έχει ο μινιμαλισμός σε ένα σπίτι που γίνεται χαμός με τα παιδιά και τα πράγματά τους»;
Και δεν εννοώ το μινιμαλισμό «βάζω ένα άσπρο βάζο σε μια ολόλευκη βιβλιοθήκη, δίπλα σε ένα παχύφυτο και πιο πέρα τέσσερα βιβλία ίδιου χρώματος σε στοίβα»!!
Ο μινιμαλισμός δεν έχει να κάνει (μόνο) με την αισθητική και την εμφάνιση.
Είναι τρόπος ζωής. Απλά και λειτουργικά.
Το να δίνουμε αξία στα πράγματα που πραγματικά μάς γεμίζουν.
Ίσως φαίνεται δύσκολο να συνδυάσουμε αυτόν τον τρόπο ζωής με την παρουσία παιδιών στο σπίτι.
Όμως, ακολουθώντας απλές αρχές, μπορούμε να απλοποιήσουμε τη ζωή μας με τρόπο που εξυπηρετεί την οικογένειά μας. Και διευκολύνει την καθημερινότητά μας. (…)
Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο Huffingtonpost.gr
____________________________________
Ας συνδεθούμε στο Instagram, το Twitter και το Facebook, να γνωριστούμε καλύτερα, να δημιουργήσουμε τη δική μας κοινότητα.
Πες μου στα σχόλια τις προτάσεις σου και άλλα θέματα για τα οποία θα ήθελες να γράψω — ανυπομονώ να τα δω.
Εκτιμώ τόσο πολύ που αφιερώνεις το χρόνο σου και διαβάζεις τα κείμενά μου. Μοιράσου το με τους φίλους και την οικογένειά σου εάν το βρήκες χρήσιμο.
Οι παππουδογιαγιάδες και οι γονείς έχουν μεγαλώσει διαφορετικά: διαφορετικές εποχές και αξίες, άλλοι κανόνες και εντελώς άλλος τρόπος διαπαιδαγώγησης.
«Άστο να φάει ένα μπισκοτάκι, εσείς τι πάθατε;», λέει η γιαγιά την ώρα που ανοίγει το βάζο για 25η φορά.
«Η ζάχαρη δεν κάνει κακό. Εκείνα τα μαραφέτια που έχουν όλη μέρα στα χέρια τους και αποβλακώνονται να κόψετε.»
Και στο αποκορύφωμα μια κλεφτή ματιά στο εγγονάκι, που, φυσικά, νιώθει νικητής. «Έλα να σε πάρω μια αγκαλιά, κι ας μη σου δώσανε το όνομά μου! Αν είσαι καλό παιδί, πολύ θα σε αγαπάει η γιαγιά και το απόγευμα θα σε πάει βόλτα!»
Και πώς να το ανταγωνιστείς αυτό, καημένη μαμά, που καμία σχέση δεν έχει με τα 34 βιβλία ανατροφής που έχεις μελετήσει επισταμένως; (…)
Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο Huffingtonpost.gr
____________________________________
Ας συνδεθούμε στο Instagram, το Twitter και το Facebook, να γνωριστούμε καλύτερα, να δημιουργήσουμε τη δική μας κοινότητα.
Πες μου στα σχόλια τις προτάσεις σου και άλλα θέματα για τα οποία θα ήθελες να γράψω — ανυπομονώ να τα δω.
Εκτιμώ τόσο πολύ που αφιερώνεις το χρόνο σου και διαβάζεις τα κείμενά μου. Μοιράσου το με τους φίλους και την οικογένειά σου εάν το βρήκες χρήσιμο.
Όταν είχα δει παλιότερα τον τίτλο αυτού του βιβλίου μού φαινόταν πολύ γλυκανάλατος. Να κερδίσεις φίλους; Δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς θα διάβαζα.
Πέρασαν αρκετά χρόνια και μας το πρότεινε η Ασπασία Κωβαίου, η copywriter της καρδιάς μας, που με το σεμινάριό της, το Copywriting Λούνα Παρκ της, μου άνοιξε τα μάτια, μου γύρισε το μυαλό, με έκανε να έχω αμέτρητες “aha moments”!
Ε, αφού το πρότεινε η Ασπασία σίγουρα θα είναι καλό, είπα αμέσως.
Το άκουσα σε audiobook και, μάλιστα, στα αγγλικά, win-win, δηλαδή, γιατί ήταν ένα πραγματικά εξαιρετικό εργαλείο για τις ανθρώπινες σχέσεις και, επιπλέον, εξάσκησα τα αγγλικά μου!
Θα κάνω μια απόπειρα να αποτυπώσω τις βασικές αρχές που αναλύει ο συγγραφέας, Dale Carnegie, στο βιβλίο με τον ακριβή τίτλο «Πώς να κερδίσετε φίλους και να επηρεάσετε τους ανθρώπους» (How to win friends and influence people).
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1936, αλλά θεωρείται κλασικό ανάγνωσμα, διαχρονικό, με πρακτικές συμβουλές, παραδείγματα και γνώσεις για την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Απαραίτητο για όποιον θέλει να βελτιώσει τις κοινωνικές του δεξιότητες και να χτίσει ουσιαστικές σχέσεις.
Κεφάλαιο 1: Θεμελιώδεις Τεχνικές στη διαχείριση των ανθρώπων
Σε αυτό το κεφάλαιο, ο Carnegie τονίζει τη σημασία του να καταλάβουμε τα κίνητρα και τις επιθυμίες των ανθρώπων.
Πρέπει, όπως λέει, να αποφεύγουμε την κριτική και να εστιάζουμε σε αυτά που πραγματικά εκτιμάμε στους άλλους. Και να δείχνουμε γνήσιο ενδιαφέρον γιααυτούς, να ακούμε ενεργά τι έχουν να πουν.
Κεφάλαιο 2: Έξι τρόποι για να κάνετε τους ανθρώπους να σας συμπαθούν
Έξι πρακτικές αρχές για να κερδίσουμε τη συμπάθεια των ανθρώπων: ένα γνήσιο χαμόγελο, να χρησιμοποιούμε συχνά το όνομά τους, να είμαστε καλός ακροατής, να μιλάμε για τα ενδιαφέροντα των συνομιλητών μας, να τους κάνουμε να αισθάνονται σημαντικοί και να αποφεύγουμε τις διαφωνίες.
Κεφάλαιο 3: Πώς να φέρετε τους ανθρώπους στο δικό σας τρόπο σκέψης
Αποφεύγουμε τις απευθείας αντιπαραθέσεις και ενθαρρύνουμε τη συνεργασία. Παρουσιάζουμε ιδέες με τρόπο που ευθυγραμμίζεται με την οπτική των άλλων και είναι πιο εύκολη η σύμπνοια.
Κεφάλαιο 4: Γίνετε ηγέτης – Πώς να αλλάξετε τους ανθρώπους χωρίς να προσβάλλετε ή να προκαλείτε δυσαρέσκεια
Πώς χειριζόμαστε ευαίσθητες καταστάσεις και συγκρούσεις; Αποφεύγουμε την κριτική και προσφέρουμε εποικοδομητική ανατροφοδότηση. Οι ηγέτες πρέπει να αναγνωρίζουν και να εκτιμούν τα δυνατά σημεία των άλλων και να καλλιεργούν ένα θετικό περιβάλλον που ενθαρρύνει την ανάπτυξη και τη βελτίωση.
Κεφάλαιο 5: Το μυστικό του Σωκράτη: Κάντε τους ανθρώπους να πουν «Ναι»
Με έμπνευση από το Σωκράτη, αξιοποιούμε τη δύναμη των ερωτήσεων. Καθοδηγούμε τις συνομιλίες με τρόπο που οδηγεί τους ανθρώπους να επιβεβαιώνουν τις δικές τους ιδέες και μπορούμε να τους κάνουμε να συμφωνήσουν πιο αποτελεσματικά.
Κεφάλαιο 6: Η βαλβίδα ασφαλείας στο χειρισμό παραπόνων
Ναι, αποφεύγουμε την αντιπαράθεση. Ωστόσο, δεχόμαστε και τα παράπονα ως ευκαιρίες βελτίωσης των σχέσεων. Ακούγοντας προσεκτικά τα παράπονα με ενσυναίσθηση, μπορούμε να εκτονώσουμε την ένταση και να μετατρέψουμε τα δυσαρεστημένα άτομα σε πιστούς υποστηρικτές.
Κεφάλαιο 7: Επτά κανόνες για να κάνετε τη ζωή στο σπίτι σας πιο ευτυχισμένη
Εφαρμόζουμε τις αρχές, όχι μόνο στα επαγγελματικά, αλλά και στο σπίτι. Δείχνουμε την εκτίμησή μας, ενθαρρύνουμε τα μέλη της οικογένειας και δημιουργούμε μια θετική και υποστηρικτική ατμόσφαιρα.
Το «How to Win Friends and Influence People» του Dale Carnegie έχει αποδειχθεί ένας διαρκής οδηγός για την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι ότι κάθε συμβουλή προκύπτει από πραγματικές ιστορίες και παραδείγματα.
Εφαρμόζοντας τις αρχές που περιγράφονται σε κάθε κεφάλαιο, μπορούμε να βελτιώσουμε τις διαπροσωπικές μας δεξιότητες, να ενισχύσουμε την επικοινωνία μας και τελικά να ζήσουμε καλύτερα τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Αυτό το βιβλίο μάς υπενθυμίζει ότι το κλειδί της επιτυχίας βρίσκεται στην κατανόηση, το σεβασμό και τη γνήσια φροντίδα των ανθρώπων γύρω μας.
____________________________________
Ας συνδεθούμε στο Instagram, το Twitter και το Facebook, να γνωριστούμε καλύτερα, να δημιουργήσουμε τη δική μας κοινότητα.
Πες μου στα σχόλια τις προτάσεις σου και άλλα θέματα για τα οποία θα ήθελες να γράψω — ανυπομονώ να τα δω.
Εκτιμώ τόσο πολύ που αφιερώνεις το χρόνο σου και διαβάζεις τα κείμενά μου. Μοιράσου το με τους φίλους και την οικογένειά σου εάν το βρήκες χρήσιμο.
Τα 40 ήθελα να είναι κάτι ξεχωριστό. Είναι και μια ξεχωριστή χρονιά για μένα, με πολλές αλλαγές και ανακατατάξεις. Είναι μια περίοδος αυτοστοχασμού, βεβαίως βεβαίως, μια περίοδος που αγκαλιάζω την ελευθερία να κάνω πράγματα που αγαπώ.
Είναι μια ευκαιρία να αφήσω τις περιττές ανησυχίες, τις πιέσεις της κοινωνίας και τις απόψεις των άλλων.
Με αυτό το άρθρο, θέλω να γιορτάσω την ομορφιά της αυθεντικότητας και της αυτοπεποίθησης, επισημαίνοντας 40 πράγματα, τα οποία δεν (θέλω να) με αγχώνουν τώρα που μπαίνω στα 40 μου και θέλω να τα αποβάλλω.
Είναι καιρός (ή ήταν εδώ και χρόνια) να κυνηγήσω πράγματα που αγαπώ, να σπάσω τη συνήθεια που νιώθω ότι δε μου κάνει καλό, να αγκαλιάσω την αλλαγή όσο κι αν με βγάζει από την άνεσή μου.
1. Να με ενδιαφέρουν οι απόψεις των άλλων ανθρώπων
Δεν (θέλω να) ανησυχώ πια για το τι σκέφτονται οι άλλοι για εμένα και, φυσικά, δεν αναζητάω την έγκρισή τους.
2. Να μπαίνω σε καλούπια
Αγκαλιάζοντας τη μοναδικότητά μου, δεν αισθάνομαι πλέον την ανάγκη να συμμορφωθώ με τα κοινωνικά πρότυπα ή να ταιριάξω σε ένα συγκεκριμένο καλούπι ή πλαίσιο.
3. Να περιορίζομαι από την ηλικία μου
Δεν δέχομαι ότι η ηλικία καθορίζει τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να κάνω, και έχω την ελευθερία να εξερευνώ και να δοκιμάζω νέα πράγματα.
4. Να ακολουθώ τις τάσεις της μόδας
Το στυλ μου (ή το μη στυλ μου 😄) καθορίζεται από αυτό που με κάνει να νιώθω άνετα και με αυτοπεποίθηση, όχι από τις κατά καιρούς τάσεις της μόδας.
5. Να μετανιώνω για λάθη του παρελθόντος
Έχω μάθει ότι τα λάθη είναι μέρος του ταξιδιού της ζωής (ποιητικό!!!) και δεν (θέλω να) μένω πλέον σε αυτά, αλλά επικεντρώνομαι σε όσα με μαθαίνουν κάθε φορά.
6. Να νιώθω σημαντική μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Ο αριθμός των likes ή των followers δεν καθορίζει την αυτοεκτίμησή μου. Είναι μαγικό που έχω γνωρίσω τόσο απίστευτους ανθρώπους μέσα από τα social media και μου δίνουν μια μεγάλη ανάσα όταν απογοητεύομαι από όσα μας βομβαρδίζουν καθημερινά, αλλά σαν τις σχέσεις από κοντά δεν έχει!
7. Να ψάχνω το τέλειο
Όπως λέει και η αγαπημένη μου Ασπασία (@shoot.the.mirror) «progress, not perfection». Η τελειότητα είναι μια ψευδαίσθηση. Το να αγκαλιάζουμε τις ατέλειες είναι αυτό που κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα και όμορφη. ❤️
8. Να ασχολούμαι με το τι κάνουν οι άλλοι
Δεν νιώθω την ανάγκη να συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους ή να θεωρώ ότι τα υλικά αγαθά τους ή η ζωή που παρουσιάζουν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ευτυχία.
9. Να ανέχομαι ανθρώπους που με κάνουν να νιώθω άσχημα
Δίνω προτεραιότητα στην ευημερία μου και απομακρύνομαι από τοξικούς ανθρώπους, που όχι μόνο δε με βοηθάνε να γίνω καλύτερη, αλλά μου χαλάνε τη διάθεση και «με κρατάνε πίσω». Οι υγιείς σχέσεις με ανθρώπους θετικούς είναι βασική μου προτεραιότητα.
10. Να ανησυχώ που μεγαλώνω
Ξέρω πολύ καλά ότι αλλάζει το σώμα, το πρόσωπό μου, βγάζω άσπρες τρίχες, κάνω ρυτίδες. Προσπαθώ να φροντίζω τον εαυτό μου και με διατροφή και με άσκηση, όμως, έχω αποδεχτεί τη φυσική διαδικασία της γήρανσης. Αλήθεια είναι ότι η αληθινή ομορφιά πηγάζει από μέσα μας. Μην το θεωρείς «μία από τα ίδια».
11. Να πιάνω «κουβεντούλες»
Η συμμετοχή σε επιφανειακές συζητήσεις που δεν έχουν βάθος δε με ενδιαφέρει πλέον. Παλιότερα, ήμουν πρωταθλήτρια! Τώρα θέλω ουσιαστικές συνδέσεις και αυθεντικές συζητήσεις.
12. Να ευχαριστώ τους πάντες
Καταλαβαίνω -πλέον- ότι είναι αδύνατο να ευχαριστήσω τους πάντες, οπότε βάζω προτεραιότητα τις δικές μου ανάγκες και τη δική μου ευτυχία.
13. Να φοβάμαι μήπως αποτύχω
Η αποτυχία δεν είναι πηγή φόβου, αλλά ένα σκαλοπάτι προς την ανάπτυξη και την επιτυχία. Αυτό δεν το έχω κατακτήσει πλήρως, αλλά έχω συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι. Κάθε αποτυχία = ένα νέο μάθημα, μια νέα δεξιότητα.
14. Να κουτσομπολεύω
Το να μιλάω για άλλους ανθρώπους και να διάδοση αρνητικότητα δεν έχει νόημα, δεν είναι καν ευχάριστο. Προσπαθώ να αναζωογονητικές και θετικές συζητήσεις. Σε αυτό παίζουν ρόλο και οι άνθρωποι που έχω επιλέξει στο περιβάλλον μου.
15. Να κολλάω στα περασμένα
Αφήνω τις τύψεις και τις μνησικακίες του παρελθόντος και δέχομαι ότι η στιγμή που ζω τώρα, στο παρόν, είναι η πραγματική χαρά και με βοηθά να γίνομαι καλύτερη.
16. Να σπαταλάω την ενέργειά μου στο δράμα
Δε γίνεται να χαλάω τη ζαχαρένια μου με περιττά δράματα και ανούσιες συγκρούσεις. Θέλω ειρήνη και αρμονία στη ζωή μου.
17. Να συγκρίνομαι με άλλους
Το δικό μου ταξίδι είναι μοναδικό και δεν χρειάζεται να συγκρίνεται με των άλλων. Εκτιμώ τη δική μου πορεία και γιορτάζω τα επιτεύγματα των άλλων.
18. Να κατηγορώ τους άλλους για δικά μου λάθη
Αναλαμβάνω την ευθύνη των επιλογών μου, αλλά και τον τρόπο που χειρίστηκα καταστάσεις ή δεν έβαλα τα απαραίτητα όρια.
19. Να νιώθω το Fear of Missing Out (FOMO)
Δεν αισθάνομαι την πίεση να παρευρεθώ σε κάθε εκδήλωση ή κοινωνική συγκέντρωση. Δίνω προτεραιότητα στον χρόνο και την ενέργειά μου σε ό,τι πραγματικά έχει σημασία για μένα.
20. Να απολογούμαι χωρίς να φταίω
Δέχομαι τον εαυτό μου όπως είμαι, αποδέχομαι τα λάθη μου και την ευθύνη μου, αλλά δεν μπαίνω στη διαδικασία να απολογηθώ χωρίς να ηφταίω, μόνο για να γίνομαι αρεστή.
21. Να μένω σε τοξικά περιβάλλοντα
Είτε πρόκειται για δουλειά είτε για οτιδήποτε άλλο, έχω πλέον το θάρρος να αναζητώ χώρους που βοηθάνε στην ευημερία μου.
22. Να έχω ανασφάλειες με το σώμα μου
Δεν θέλω να ξεπερνάω τα κιλά που έχω συνηθίσει και τα οποία συμβαδίζουν με όλα τα ρούχα μου, όμως, έχω αποδεχτεί και αγαπώ το σώμα μου όπως είναι, εκτιμώντας τη δύναμή και την ανθεκτικότητά του. Κάνω πολύ μεγάλη προσπάθεια να αποβάλλω τα πρότυπα ομορφιάς που προωθούνται από την κοινωνία, τόσο για μένα όσο και για την κόρη μου.
23. Να κρατάω κακία και μούτρα
Κατανοώ ότι κάποιοι άνθρωποι δυσκολεύονται να συμφιλιωθούν με καταστάσεις και ανθρώπους με τους οποίους διαφωνούν κάθετα, όμως, δε μου ταιριάζει να κρατάω κακίες. Η συγχώρεση είναι ένα δώρο που κάνω στον εαυτό μου.
24. Να μη χρειάζομαι επικύρωση από τρίτους
Εμπιστεύομαι τη δική μου κρίση και διαίσθηση, αντί να αναζητώ συνεχή επικύρωση από τους άλλους.
25. Να μη λέω ΟΧΙ
Έμαθα να δίνω προτεραιότητα στις ουσιαστικές συνδέσεις και να μη διατηρώ σχέσεις με ανθρώπους που όταν ακούνε το ΟΧΙ σου, παρεξηγούνται και σε απομακρύνουν.
26. Να συμβιβάζομαι
Δε συμβιβάζομαι πλέον με μια ζωή που δεν ευθυγραμμίζεται με τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μου. Επιδιώκω την προσωπική μου ολοκλήρωση και την εσωτερική μου αρμονία.
27. Να απολογούμαι που είμαι ο εαυτός μου
Αυτό δεν σημαίνει μιλάω άσχημα και είμαι αγενής γιατί «αυτή είναι η αλήθεια μου»! Σημαίνει ότι αποδέχομαι τις ιδιορρυθμίες, τα ελαττώματά μου, αλλά και τις δυνάμεις μου χωρίς να απολογούμαι για κάθε στοιχείο της προσωπικότητάς μου.
28. Να ζω σύμφωνα με το «αποδεκτό»
Απορρίπτω τις κοινωνικές προσδοκίες και τα χρονοδιαγράμματα και κατανοώ ότι το ταξίδι του καθενός είναι μοναδικό και εκτυλίσσεται με τον δικό του ρυθμό. Τι θα πει μέχρι τα 40 σου πρέπει να έχεις πετύχει τα τάδε;
29. Να φοβάμαι να αναλάβω ρίσκα
Καλωσορίζω τις νέες περιπέτειες! Το να βγω έξω από τη ζώνη άνεσής μου οδηγεί σε προσωπική ανάπτυξη. Ξεκάθαρα.
30. Να ανησυχώ για το μέλλον
Αφήνω τη συνεχή ανησυχία για το μέλλον και επικεντρώνομαι στο να ζω στο τώρα.
31. Να προσπαθώ να αποδείξω την αξία μου
Η αυτοεκτίμησή μου δεν καθορίζεται από την έγκριση ή την αναγνώριση των άλλων. Ξέρω ποια είναι η δική μου αξία. Πρέπει να την ξέρω.
32. Να μην ακολουθώ τη δική μου πορεία
Δε συρρικνώνω πλέον τον εαυτό μου ή τα όνειρά μου για να ταιριάξω στις προσδοκίες των άλλων, στο τι οι άλλοι περιμένουν από μένα. Αγκαλιάζω πλήρως τις δυνατότητές μου.
33. Να εστιάζω στα αρνητικά
Δεν μιζεριάζω, ούτε το ρίχνω στην γκρίνια για καταστάσεις που δε μου είναι ευχάριστες. Επικεντρώνομαι στη δημιουργία ενός θετικού παρόντος και μέλλοντος.
34. Να φοβάμαι να ξεκινήσω από την αρχή
Έχω το θάρρος να κάνω σημαντικές αλλαγές στη ζωή μου, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ξεκινήσω από την αρχή. Εμπιστεύομαι την ικανότητά μου να κάνω νέα ξεκινήματα.
35. Να μη βάζω τα απαραίτητα όρια
Δίνω προτεραιότητα στις δικές μου ανάγκες, θέτοντας υγιή όρια σε τρίτους που προσπαθούν να «μπουν» στο δικό μου χώρο, να αποφασίσουν για μένα, να ανακατευτούν στις επιλογές μου.
36. Να έχω μεγάλες προσδοκίες
Είμαι άνθρωπος κι εγώ και δε γίνεται να τα κάνω όλα τέλεια. Αποδέχομαι τις δυνατότητές μου και καταλαβαίνω ότι τα λάθη και οι ατέλειες είναι μέρος του ταξιδιού μου προς την ανάπτυξης, προς μια καλύτερη Βάσω.
37. Να μην έχω το ηθικό πλεονέκτημα
Είμαι σωστή και δίκαιη με τους άλλους και δεν υποτιμώ τα πιστεύω μου. Όταν ζητάω από τους άλλους κάτι, πρέπει να συμβαδίζουν και τα δικά μου λόγια με τις πράξεις μου.
38. Να φοβάμαι να αλλάξω γνώμη
Δεν είμαι υποχρεωμένη να έχω για πάντα την ίδια άποψη για κανένα θέμα. Μπορώ να αλλάξω άποψη για κάτι, όταν για παράδειγμα ενημερωθώ καλύτερα ή αλλάξει ο τρόπος που σκέφτομαι.
39. Να μην αυτομαστιγώνομαι για λάθη που έκανα
Σταματάω να σκέφτομαι «τι θα γινόταν αν…». Ό,τι έγινε, έγινε. Προσπαθώ να το διαχειριστώ και να το διορθώσω.
40. Να μην ακούω τη Βάσω
Εμπιστεύομαι τη διαίσθησή μου και ακούω την εσωτερική μου φωνή. Ξέρω πολύ καλά ότι θα με οδηγήσει προς τον αληθινό μου σκοπό και την ευτυχία μου.
Έφτασα στα 40 μου και με αποδέχομαι όπως είμαι. Την ελευθερία και αυθεντικότητα που έρχεται με το να μην σκέφτομαι πλέον ορισμένα πράγματα.
Αφήνω τις πιέσεις της κοινωνίας, τις απόψεις των άλλων και τις περιττές ανησυχίες.
Αντίθετα, επικεντρώνομαι στο να καλλιεργήσω τη δική μου ευημερία, να αγκαλιάσω τον αληθινό μου εαυτό και να ζήσω μια ζωή που ευθυγραμμίζεται με τις αξίες και τις επιθυμίες μου.
Αγκαλιάζω αυτό το «ορόσημο» με αυτοπεποίθηση και τη χαρά να ζω τη ζωή με τους δικούς μου όρους.
Και θα γράψω σήμερα για το αγαπημένο μου θέμα: την άσκηση. Το οποίο, όπως έχω ξαναγράψει, δεν ήταν καθόλου αγαπημένο μου -για την ακρίβεια το μισούσα- μέχρι τα 30 μου.
Και δεν είναι θέμα «α, θα κάνω άσκηση για να είμαι κορμάρα!»
Η φυσική άσκηση και ο αθλητισμός μπορούν να μας βοηθήσουν όχι μόνο να διατηρήσουμε τη φυσική μας κατάσταση, αλλά να ενισχύσουμε την ψυχική μας ευεξία και να βελτιώσουμε την υγεία μας συνολικά.
Μεγάλωσα, όμως, σε μια οικογένεια που η γυμναστική δεν θεωρούταν κάτι παραπάνω από ένα ακόμα μάθημα στο σχολείο. Κι ακόμα και σήμερα, στην οικογενειακή ζωή συχνά παραβλέπεται και υποτιμάται.
Σε αυτό το άρθρο, θα γράψω πώς ο αθλητισμός και η σωματική δραστηριότητα μπορούν να επηρεάσουν θετικά την οικογενειακή ζωή.
1. Δέσιμο
Η συμμετοχή σε αθλήματα και σωματικές δραστηριότητες μπορεί να δημιουργήσει μια αίσθηση συντροφικότητας και ομαδικότητας μεταξύ των μελών της οικογένειας. Μας δίνεται η ευκαιρία να περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί, να έχουμε έναν υγιή ανταγωνισμό και να υποστηρίζουμε ο ένας τους στόχους του άλλου.
2. Κοινοί στόχοι
Όταν συμμετέχουμε ως οικογένεια σε αθλήματα και σωματική δραστηριότητα, μαθαίνουμε να δουλεύουμε μαζί για έναν κοινό στόχο. Αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε μια αίσθηση ενότητας και ομαδικότητας, να χτίσουμε μια ισχυρότερη αίσθηση ταυτότητας και κοινού σκοπού.
3. Υγεία κι ευεξία
Ναι, πολύ γραφικό ακούγεται, αλλά ισχύει, πώς να το κάνουμε; Η τακτική σωματική δραστηριότητα μπορεί να μας βοηθήσει οικογενειακώς να διατηρήσουμε ένα υγιές βάρος και να βελτιώσουμε την καρδιαγγειακή υγεία μας -όπως λένε και οι γιατροί. Κάνουμε πιο εύκολα δραστηριότητες και παιχνίδια, χωρίς να λαχανιάζουμε και χωρίς να πιάνουμε με απόγνωση τη μέςη μας!
4. Ψυχική υγεία
Ναι, εδώ κι αν βοηθάει. Η τακτική σωματική δραστηριότητα έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τα συμπτώματα της κατάθλιψης και του άγχους, βελτιώνει τη διάθεση και ενισχύει, σου λέει, και τη γνωστική λειτουργία. Συμμετέχοντας σε αθλήματα και δραστηριότητες όλοι μαζί, μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να διατηρήσουμε την καλή μας διάθεση και να διαχειριστούμε το άγχος μας.
5. Κοινότητα
Θα μου πεις «τι δουλειά έχει η κοινότητα;». Αλλά ναι, η συμμετοχή μας σε αθλητικές δράσεις μάς δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους, να κάνουμε νέους φίλους και να δικτυωθούμε, βρε παιδί μου! Αυτό όχι μόνο θα μας βοηθήσει να νιώσουμε πιο συνδεδεμένοι και πιο κοντά με την κοινότητά τους και την αίσθηση του ανήκειν, αλλά αυξάνεται η αυτοπεποίθηση και η κοινωνικότητα των παιδιών.
Ο αθλητισμός και οι φυσικές δραστηριότητες μπορούν να βοηθήσουν τις οικογένειες να ζήσουμε μια ζωή πιο ευτυχισμένη και πιο υγιή. Είτε παίζουμε ένα παιχνίδι μπάσκετ στην αυλή, είτε πηγαίνουμε για μια οικογενειακή πεζοπορία, μπορούμε να επωφεληθούμε πολύ σημαντικά.
Εσύ τι άσκηση κάνεις με την οικογένειά σου;
(Το άρθρο ειναι το 24ο από τη σειρά άρθρων με θέμα «Προγραμματισμός οικογενειακής καθημερινής ζωής». Η σειρά άρθρων γράφεται στο πλαίσιο προσωπικού challenge «ένα άρθρο την ημέρα» για το μήνα Μάιο.)
____________________________________
Ας συνδεθούμε στο Instagram, το Twitter και το Facebook, να γνωριστούμε καλύτερα, να δημιουργήσουμε τη δική μας κοινότητα.
Πες μου στα σχόλια τις προτάσεις σου και άλλα θέματα για τα οποία θα ήθελες να γράψω — ανυπομονώ να τα δω.
Εκτιμώ τόσο πολύ που αφιερώνεις το χρόνο σου και διαβάζεις τα κείμενά μου. Μοιράσου το με τους φίλους και την οικογένειά σου εάν το βρήκες χρήσιμο.
Το άγχος είναι -σχεδόν- το πιο κοινό πρόβλημα και μας επηρεάζει όλους σε καθημερινή βάση. Από την πίεση στη δουλειά μέχρι τα οικονομικά ζητήματα, τους τσακωμούς και κάθε λογής συγκρούσεις, μαθήματα, πήγαινε-έλα σε υποχρεώσεις… υπάρχουν άπειροι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν άγχος σε μια οικογένεια.
Τα καλά νέα, βέβαια, είναι ότι υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να το παλέψουμε σαν οικογένεια και να ηρεμήσουμε.
Σε αυτό το άρθρο, γράφω μερικές στρατηγικές που έχουν αποδειχθεί (σχετικά) αποτελεσματικές για τη διαχείριση του άγχους μας ως οικογένεια:
1. Επικοινωνία
Η επικοινωνία -πασπαρτού για κάθε ζήτημα της οικογένειας- είναι το κλειδί για τη διαχείριση του άγχους. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ανοιχτά κανάλια επικοινωνίας και να είμαστε ειλικρινείς. Πρέπει να αισθανόμαστε όλοι ασφαλείς να μοιραστούμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ανησυχίες μας χωρίς να φοβόμαστε ότι κάποιος θα μας κρίνει. Ένα υποστηρικτικό και περιβάλλον με κατανόηση μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη μείωση του άγχους. Αν γνωρίζουμε ότι οι άλλοι θα υποτιμήσουν το λόγο που αγχωθήκαμε ή αν φοβόμαστε ότι θα μας κρίνουν αν κλάψουμε, θα διστάσουμε να εκφραστούμε ελεύθερα.
2. Γιατί αγχώνομαι
Για να διαχειριστούμε το άγχος, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε τι μας προκαλεί το άγχος. Μόνο τότε μπορούμε να βρούμε τρόπους να το αντιμετωπίσουμε. Για παράδειγμα, αν αγχωνόμαστε για τα χρήματα, μπορούμε να ασχοληθούμε με το να φτιάξουμε ένα σχέδιο προϋπολογισμού ή να ζητήσουμε οικονομικές συμβουλές από κάποιον ειδικό για να διαχειριστούμε καλύτερα τα οικονομικά μας.
3. Ασκήσεις ηρεμίας
Ναι κι εγώ έλεγα παλιότερα «εδώ ο κόσμος καίγεται κι εγώ θα κάνω γιόγκα». Δουλεύει, όμως, παιδιά. Δεν είναι ούτε μύθος, ούτε υπερβολή. Τεχνικές χαλάρωσης όπως βαθιά αναπνοή, διαλογισμός και γιόγκα μπορούν όντως να βοηθήσουν στη μείωση των επιπέδων του στρες. Μπορούμε να παρακολουθήσουμε αντίστοιχα βίντεο στο YouTube ή να κατεβάσουμε κάποια εφαρμογή.
4. Άσκηση
Η άσκηση καταπολεμά το άγχος. Ναι κι αυτό ισχύει 100%. Όσες φορές ήμουν στα όρια και βγήκα για τρέξιμο, γύρισα άλλος άνθρωπος. Απελευθέρωση ενδορφινών, σου λέει, οι οποίες φυσικά μας φτιάχνουν τη διάθεση. Μπορούμε να κάνουμε μια βόλτα, να κάνουμε τζόκινγκ ή ποδήλατο μαζί ως οικογένεια.
5. Διάλειμμα
Take a break που λέμε. Ναι, η ρουτίνα είναι πολύ σημαντική στην ανατροφή των παιδιών. Είναι σημαντικό, όμως, και να κάνουμε διαλείμματα από τη ρουτίνα μας για να περνάμε ποιοτικό χρόνο με την οικογένειά μας. Να προγραμματίσουμε μια βόλτα στην εξοχή, πεζοπορία, κάποιο βοτανικό κήπο, φαγητό έξω και, αν μπορούμε, φυσικά, οικογενειακές διακοπές. Αυτό όχι μόνο θα βοηθήσει στη μείωση του άγχους, αλλά και στη βελτίωση των οικογενειακών δεσμών.
6. Η επαγγελματική βοήθεια
Αν τα επίπεδα άγχους μας έχουν φτάσει σε σημείο που όντως είναι δύσκολο να το διαχειριστούμε μόνοι μας, θα πρέπει να ζητήσουμε βοήθεια από κάποιον ειδικό. Όπως όταν πονάει το δόντι, δεν περιμένουμε να «επανέλθει», έτσι κι όταν το άγχος μας φέρνει σε καταστάσεις που δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε εύκολα, ένας θεραπευτής, σύμβουλος, ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό της πηγής του στρες και να μας βοηθήσει στην αποτελεσματική διαχείρισή του.
Η διαχείριση του άγχους σε μια οικογένεια απαιτεί, συνήθως, συλλογική προσπάθεια. Ενθαρρύνοντας την ανοιχτή επικοινωνία και ανακαλύπτοντας τρόπους αποφόρτισης, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα υγιές και ήρεμο περιβάλλον για την οικογένειά μας.
(Το άρθρο ειναι το 23ο από τη σειρά άρθρων με θέμα «Προγραμματισμός οικογενειακής καθημερινής ζωής». Η σειρά άρθρων γράφεται στο πλαίσιο προσωπικού challenge «ένα άρθρο την ημέρα» για το μήνα Μάιο.)
____________________________________
Ας συνδεθούμε στο Instagram, το Twitter και το Facebook, να γνωριστούμε καλύτερα, να δημιουργήσουμε τη δική μας κοινότητα.
Πες μου στα σχόλια τις προτάσεις σου και άλλα θέματα για τα οποία θα ήθελες να γράψω — ανυπομονώ να τα δω.
Εκτιμώ τόσο πολύ που αφιερώνεις το χρόνο σου και διαβάζεις τα κείμενά μου. Μοιράσου το με τους φίλους και την οικογένειά σου εάν το βρήκες χρήσιμο.
Ο γιος μου πήγε εκδρομή με το σχολείο με 10 ευρώ και ξόδεψε τα 7,5 σε μπρελόκ και μαγνητάκια. Που είχαμε ήδη παρόμοια στο σπίτι, αφού έχουμε πάει πολλές φορές εκεί που πήγαν με το σχολείο. Και που τα έβαλε σε ένα συρτάρι και τα ξέχασε άμεσα.
Λίγο καιρό πριν, όταν του έλεγα δεν έχω λεφτά, έλεγε πάμε στην τράπεζα να βγάλουμε!
Του εξήγησα ότι τα χρήματα στο λογαριασμό μας στην τράπεζα δεν είναι απεριόριστα, αλλά συγκεκριμένα. Δεν υπάρχει λεφτόδεντρο που μας έλεγαν κι οι δικοί μας!! 😄
Όσο κι αν δεν μπορούν να καταλάβουν λεπτομέρειες τα παιδιά – ανάλογα με την ηλικία τους βέβαια – ως γονείς, είναι σημαντικό να τους διδάξουμε τη διαχείριση των χρημάτων και την οικονομική παιδεία. Η οικονομική εκπαίδευση είναι κάτι που λείπει ακόμα κι από τα σχολεία, αν με ρωτάς.
Όσο νωρίτερα αρχίσουμε να τους διδάσκουμε αυτές τις έννοιες, τόσο καλύτερα προετοιμασμένοι θα είναι για το μέλλον.
Σήμερα γράφω κάποια πράγματα που προσπαθώ να εφαρμόζω για να διδάξω στα παιδιά τη διαχείριση χρημάτων.
1. Ξεκινάω με τα βασικά
Ξεκινάμε εξηγώντας στα παιδιά τι είναι τα χρήματα και πώς λειτουργούν. Τους δείχνουμε τα κέρματα και πώς τα μετράμε, ανάλογα κ με την ηλικία τους, φυσικά. τις διαφορετικές ονομαστικές ονομασίες νομισμάτων και πώς να μετρούν τα χρήματα. Μπορούμε, επίσης, να τους μυήσουμε στην έννοια της αποταμίευσης και, φυσικά, της δαπάνης.
2. Δίνω το καλό παράδειγμα
Τα παιδιά μαθαίνουν από αυτά που βλέπουν, το έχουμε ξαναπεί τόσες φορές. Αν μας βλέπουν να βάζουμε χρήματα στην άκρη, να πληρώνουμε λογαριασμούς, να παίρνουμε υπεύθυνες οικονομικές αποφάσεις, αυτό θα τους βοηθήσει να κατανοήσουν τη σημασία της καλής διαχείρισης χρημάτων. Ένα μικρό παράδειγμα είναι το να παραγγέλνουμε φαγητό απ’ έξω. Εκτός από το θέμα της σωστής διατροφής βεβαίως βεβαίως, καλό είναι να τους δείξουμε -ακόμα κι αν έχουμε την οικονομική άνεση- ότι δεν μπορούμε να παραγγέλνουμε κάθε μέρα.
3. Δίνω χαρτζιλίκι
Το να δίνουμε, για παράδειγμα εβδομαδιαία, στα παιδιά ένα, έστω μικρό, ποσό, μπορεί να είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να μάθουν τη διαχείριση των χρημάτων. Τα ενθαρρύνουμε να αποταμιεύσουν ένα μέρος και να ξοδέψουν το υπόλοιπο υπεύθυνα.
4. Διδάσκω τις έννοιες πίστωση και χρέωση
Ακούγεται τραβηγμένο; Είναι, όμως, σημαντικό. Καλό είναι τα παιδιά να κατανοήσουν αυτές τις έννοιες όσο μπορούν νωρίτερα τελοσπάντων. Μπορούμε να τους εξηγήσουμε τι είναι η πιστωτική κάρτα και πώς λειτουργεί. Να τους εξηγήσουμε ότι τα χρήματα που πληρώνουμε σε ένα κατάστημα, σε μια καφετέρια δεν πάνε απευθείας στην τσέπη του. Να τους πούμε για τη σημασία της έγκαιρης πληρωμής των λογαριασμών και τον τρόπο λειτουργίας των τόκων.
5. Τους δίνω λόγο σε οικονομικές αποφάσεις
Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν, θα μπορούσαμε, για παράδειγμα, όταν προγραμματίζουμε οικογενειακές διακοπές, να τους εμπλέξουμε στη διαδικασία καταγραφής του προϋπολογισμού. Αυτό θα τους βοηθήσει να κατανοήσουν πώς να λαμβάνουν οικονομικές αποφάσεις και πώς να δίνουν προτεραιότητα στις δαπάνες.
6. Χρησιμοποιώ παραδείγματα από την πραγματική ζωή
Αυτό θα τους βοηθήσει να καταλάβουν και τη μεγάλη σημασία των μαθηματικών. Για παράδειγμα, όταν ψωνίζουμε στο σούπερ μάρκετ, μπορούμε να τους εξηγήσουμε για τη διαφορά των τιμών στα ίδια προϊόντα ή ακόμα και γιατί ενώ κάποιο είναι πιο ακριβό πιθανώς να το προτιμήσουμε. Όταν πληρώνουμε λογαριασμούς, μπορούμε να τους εξηγήσουμε, τι ακριβώς πληρώνουμε με τον κάθε λογαριασμό.
Η οικονομική παιδεία δε διδάσκεται -δυστυχώς- στα σχολεία. Τουλάχιστον όχι στο βαθμό που θα έπρεπε.
Οι γονείς που δεν έχουν κατανόηση της χρηματοπιστωτικής διαχείρισης ενδέχεται να μην μπορούν να παρέχουν οικονομική σταθερότητα ή να διοχετεύουν λάθος την οικονομική τους κατάσταση στα παιδιά τους.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η οικονομική παιδεία είναι το ίδιο σημαντική με την ακαδημαϊκή παιδεία.
Εξοικειώνοντας τα παιδιά μας με τη διαχείριση του χρόνου και των χρημάτων, βοηθούμε να δημιουργηθεί μια ισχυρή και υγιής σχέση με τα χρήματα όσο μεγαλώνουν.
(Το άρθρο ειναι το 22ο από τη σειρά άρθρων με θέμα «Προγραμματισμός οικογενειακής καθημερινής ζωής». Η σειρά άρθρων γράφεται στο πλαίσιο προσωπικού challenge «ένα άρθρο την ημέρα» για το μήνα Μάιο.)
____________________________________
Ας συνδεθούμε στο Instagram, το Twitter και το Facebook, να γνωριστούμε καλύτερα, να δημιουργήσουμε τη δική μας κοινότητα.
Πες μου στα σχόλια τις προτάσεις σου και άλλα θέματα για τα οποία θα ήθελες να γράψω — ανυπομονώ να τα δω.
Εκτιμώ τόσο πολύ που αφιερώνεις το χρόνο σου και διαβάζεις τα κείμενά μου. Μοιράσου το με τους φίλους και την οικογένειά σου εάν το βρήκες χρήσιμο.
Και αφού έγραψα για ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά και για επιτραπέζια, σήμερα θα γράψω για τα χόμπι! Τις κοινές δραστηριότητες με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Ένας ξεχωριστός τρόπος για να δεθούμε και να περάσουμε όμορφα εκτός σπιτιού με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Η συμμετοχή σε κοινές δραστηριότητες, όπως έχω γράψει αμέτρητες φορές (!) βοηθά στη δημιουργία ισχυρότερων σχέσεων και χτίζει αναμνήσεις.
Σίγουρα, με τους καθημερινούς μας ρυθμούς, θα μου πεις «άντε να συντονιστούμε και πώς να βρούμε κάτι που να αρέσει σε όλους μας;»
Σε αυτό το άρθρο, θα γράψω, λοιπόν, τη σημασία των οικογενειακών χόμπι και ιδέες για να περάσουμε στην πράξη.
Γιατί είναι σημαντικά τα οικογενειακά χόμπι;
1. Ενδυνάμωση σχέσεων
Οι κοινές εμπειρίες βοηθούν στη δημιουργία ισχυρότερων δεσμών μεταξύ των μελών της οικογένειας. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος επικοινωνίας και σύνδεσης μεταξύ μας.
2. Ποιοτικός χρόνος
Τα χόμπι μάς δίνουν την ευκαιρία να περάσουμε ποιοτικό χρόνο με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να σπάσετε τη μονοτονία της καθημερινότητας και να δημιουργήσετε νέες αναμνήσεις.
3. Εκμάθηση νέων δεξιοτήτων
Ορισμένα χόμπι μπορούν να μας βοηθήσουν να μάθουμε νέες δεξιότητες και να αποκτήσουμε νέα ενδιαφέροντα. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ανακαλύψουμε κρυμμένα ταλέντα και να εξερευνήσουμε νέα πάθη!
4. Ανακούφιση από το άγχος
Τα χόμπι είναι γνωστό ότι μειώνουν το στρες και το άγχος. Η ενασχόληση με δραστηριότητες που απολαμβάνουμε μπορεί να μας βοηθήσει να χαλαρώσουμε, κάτι που είναι σημαντικό για την ψυχική μας υγεία.
Και τώρα στα πιο δύσκολα…
Πώς να βρούμε χόμπι;
1. Λαμβάνουμε υπόψη τα ενδιαφέροντα όλων
Όταν προσπαθούμε να βρούμε ένα οικογενειακό χόμπι, είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη τα ενδιαφέροντα όλων. Κάνουμε μια οικογενειακή συνάντηση και συζητάμε ποιες δραστηριότητες απολαμβάνουν όλοι.
2. Δοκιμάζουμε κάτι νέο
Είναι πάντα διασκεδαστικό να δοκιμάζουμε κάτι νέο, ακόμα κι αν πιστεύαμε ότι δε θα το καταφέρναμε ή δε θα μας ταίριαζε ποτέ. Μπορούμε να εξερευνήσουμε νέα χόμπι παρακολουθώντας τοπικά μαθήματα ή εργαστήρια ή ακολουθώντας φίλους σε δικά τους χόμπι.
3. Ψάχνουμε για κοινό έδαφος
Προσπαθούμε να βρούμε δραστηριότητες που απολαμβάνουν όλοι. Για παράδειγμα, αν σε όλους αρέσει να είναι σε εξωτερικούς χώρους, μπορούμε να κάνουμε πεζοπορία, ποδήλατο, κατασκήνωση ή κηπουρική.
Για να κάνετε τα οικογενειακά χόμπι προτεραιότητα, πρέπει να αφιερώσουμε χρόνο στο πρόγραμμά μας. Θα μπορούσε να είναι μία φορά την εβδομάδα ή μία φορά το μήνα, αρκεί να το τηρούμε όλοι.
Το να βρούμε ένα χόμπι, που θα απολαμβάνουμε όλοι στην οικογένεια, μπορεί να είναι δύσκολη υπόθεση. Λαμβάνοντας, όμως, υπόψη τα ενδιαφέροντα όλων και με το να είμαστε ανοιχτόμυαλοι, σίγουρα μπορούμε να βρούμε κάτι που θα μας διασκεδάσει και θα μας φέρει πιο κοντά!
(Το άρθρο ειναι το 21ο από τη σειρά άρθρων με θέμα «Προγραμματισμός οικογενειακής καθημερινής ζωής». Η σειρά άρθρων γράφεται στο πλαίσιο προσωπικού challenge «ένα άρθρο την ημέρα» για το μήνα Μάιο.)
____________________________________
Ας συνδεθούμε στο Instagram, το Twitter και το Facebook, να γνωριστούμε καλύτερα, να δημιουργήσουμε τη δική μας κοινότητα.
Πες μου στα σχόλια τις προτάσεις σου και άλλα θέματα για τα οποία θα ήθελες να γράψω — ανυπομονώ να τα δω.
Εκτιμώ τόσο πολύ που αφιερώνεις το χρόνο σου και διαβάζεις τα κείμενά μου. Μοιράσου το με τους φίλους και την οικογένειά σου εάν το βρήκες χρήσιμο.
Τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει τόσο πολύ ο τρόπος που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Μάθαμε όρους που δεν τους είχαμε ακούσει ποτέ πριν, ήρθαν στη ζωή μας νέες ειδικότητες και επαγγέλματα που σαν παιδιά δεν τα γνωρίζαμε καν. Κάποια, ίσως, να μην υπήρχαν καν.
Θυμάμαι να με κοιτάνε σαν τρελή όταν είπα ότι θα πάω σε ψυχολόγο και ότι θα έρθει μαζί και το παιδί μου κάποια στιγμή. «Θα στιγματίσεις το παιδί» μου έλεγαν. «Θα νομίζει ότι κάτι έχει». Έτσι μεγαλώσαμε. Πιστεύοντας ότι σε ψυχολόγους πηγαίνουν όσοι «έχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα» ή ότι «κάτι τρέχει με αυτούς».
Όμως, η ψυχική υγεία και η συναισθηματική ευεξία είναι τόσο σημαντικές για την ανάπτυξη και την ευτυχία των παιδιών.
Υπάρχουν αρκετοί απλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να υποστηρίξουμε τα παιδιά μας σε αυτό:
1. Ακολουθώ ένα σταθερό πρόγραμμα
Οι προβλέψιμες και καθημερινές ρουτίνες μπορούν να δώσουν στα παιδιά αίσθηση ασφάλειας και σταθερότητας. Δημιουργώ ένα πρόγραμμα με συγκεκριμένες ώρες για τον ύπνο, το φαγητό, την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία και την ξεκούραση.
2. Δημιουργώ ευκαιρίες για κοινωνικές αλληλεπιδράσεις
Τι σημαίνει αυτό; Δίνω στα παιδιά την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες που περιλαμβάνουν κι άλλα παιδιά. Οι κοινωνικές σχέσεις μπορούν να τα βοηθήσουν να έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες.
3. Προωθώ την άσκηση και τη φυσική δραστηριότητα
Η σωματική δραστηριότητα έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την ψυχική υγεία και ευεξία. Ενθαρρύνω τα παιδιά να ασκούνται και να συμμετέχουν σε σπορ ή άλλες φυσικές δραστηριότητες που τους αρέσουν.
4. Αναγνωρίζω και εκφράζω τα συναισθήματά μου
Βοηθώ τα παιδιά να μάθουν να αναγνωρίζουν και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Ενθαρρύνω την επικοινωνία και την έκφραση των συναισθημάτων τους μέσα από τη συζήτηση, την τέχνη ή το γραπτό λόγο. Γι’αυτό ακριβώς δεν θα πω ποτέ στα παιδιά μου «γιατί κλαις; Δεν υπάρχει λόγος να κλαις!» Και δε θα το πω γιατί μεγαλώνοντας το άκουγα συνεχώς και για μεγάλο μέρος της ζωής μου θεωρούσα ότι είναι μεγάλο μειονέκτημά μου το ότι κλαίω εύκολα.
5. Δημιουργώ χώρο για χαλάρωση και ηρεμία
Επιτρέπω στα παιδιά να έχουν χρόνο για ηρεμία και χαλάρωση. Δημιουργώ έναν ευχάριστο και ήρεμο χώρο όπου τα παιδιά μπορούν να απολαύσουν δραστηριότητες όπως το διάβασμα ή η μουσική.
6. Ενθαρρύνω τη δημιουργικότητα
Παρέχω στα παιδιά ευκαιρίες να εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους μέσω της τέχνης, της μουσικής, της γραφής ή του παιχνιδιού. Η δημιουργική έκφραση μπορεί να αποτελέσει μια θετική έκφραση συναισθημάτων και μια πηγή χαράς και ευχαρίστησης.
7. Διατηρώ ανοιχτή επικοινωνία
Συνομιλώ με τα παιδιά και δείχνω πραγματικό ενδιαφέρον για τα συναισθήματα και τις ανησυχίες τους. Τους ακούω προσεκτικά (κοιτώντας τους και χωρίς κινητό στα χέρια) και απαντάω με ενθαρρυντικό και υποστηρικτικό τρόπο.
8. Προσφέρω αγάπη και ασφάλεια
Το να αισθάνονται αγαπητά, αποδεκτά και ασφαλή είναι σημαντικό για την ψυχική υγεία των παιδιών. Δείχνω την αγάπη και τη στήριξή μου και δημιουργώ ένα περιβάλλον που προάγει την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη.
Είναι πολύ σημαντικό να δείχνουμε αγάπη, ενδιαφέρον και υποστήριξη και να δημιουργούμε ένα θετικό περιβάλλον για τα παιδιά μας.
Οι γονείς μας -οι παππούδες των παιδιών μας- θεωρούσαν ταμπού ή και περιττή πολυτέλεια, μια πολυσυζητημένη «περίεργη» συνήθεια την επίσκεψη/συζήτηση με ειδικούς.
Ίσως γι’αυτό η δική μας γενιά χρειάζεται τους ειδικούς οπωσδήποτε!
ΥΓ. Αν ανησυχούμε για την ψυχική υγεία των παιδιών μας, θα πρέπει να συμβουλευτούμε έναν ειδικό, όπως έναν παιδοψυχίατρο ή έναν παιδοψυχολόγο.
(Το άρθρο ειναι το 20ο από τη σειρά άρθρων με θέμα «Προγραμματισμός οικογενειακής καθημερινής ζωής». Η σειρά άρθρων γράφεται στο πλαίσιο προσωπικού challenge «ένα άρθρο την ημέρα» για το μήνα Μάιο.)
____________________________________
Ας συνδεθούμε στο Instagram, το Twitter και το Facebook, να γνωριστούμε καλύτερα, να δημιουργήσουμε τη δική μας κοινότητα.
Πες μου στα σχόλια τις προτάσεις σου και άλλα θέματα για τα οποία θα ήθελες να γράψω — ανυπομονώ να τα δω.
Εκτιμώ τόσο πολύ που αφιερώνεις το χρόνο σου και διαβάζεις τα κείμενά μου. Μοιράσου το με τους φίλους και την οικογένειά σου εάν το βρήκες χρήσιμο.
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Γεια σας!! Είμαι η Βάσω, η runnermom, μαμά τεσσάρων παιδιών και blogger. Τρέχω και δε φτάνω, κυριολεκτικά και μεταφορικά! Είμαι εδώ για να μιλήσουμε για τα παιδιά μας, για μας τους γονείς, για τρέξιμο, άσκηση, οργάνωση, την ψυχική μας ηρεμία. Για να βρούμε το γέλιο μας, τη χαρά μας, την ισορροπία μας! 🤗
Runner Mom 